Mehmet prowadzi skład odpadów w zubożałej starej dzielnicy Istambułu. Cieszy się szacunkiem w całej okolicy i chętnie pomaga innym — zwłaszcza bezdomnym dzieciom i nastolatkom, których problemy zna z autopsji. W tej misji wspiera go Tahsin. Pewnego dnia Mehmet znajduje wśród śmieci ośmioletniego chłopca. Mężczyzna postanawia pomóc mu odnaleźć rodziców, nie przeczuwając, jak bardzo przywiąże się do tego dziecka.
Mehmet, który prowadzi skład odpadów, zbiera nocą makulaturę po śmietnikach. Mężczyzna twierdzi, że potrzebuje ruchu i świeżego powietrza, bo dziadzieje w zamknięciu. Jest wykończony po tej wędrówce aż osuwa się na podłogę, a po chwili wymiotuje. Okazuje się, że skończyły się jego leki. Współpracownik dzwoni do Tahsina...
więcejTurecka fantazja o rozpaczy i desperacji z pięknymi ujęciami Stambułu. Tu nawet bieda wygląda ładnie, a nieco irytujące motywy muzyczne idą w parze z dużym dydaktyzmem, kiedy twórcy mocno sugerują, w którym miejscu widz ma się uśmiechać, a kiedy płakać. Całkiem ciekawy pomysł, bo gdy odnosi się wrażenie, że relacja...