Dla mnie absolutne arcydzieło posiadające wszystkie cechy takiego filmu: do perfekcji doprowadzony scenariusz i mistrzowska gra aktorska (i po co słowa?:) muzyka będąca dopełnieniem akcji (osobiście podoba mi się najbardziej w scenach "bokserskich") Również samo miasto prezentuje się świetnie. Z filmu płynie humanizm i prawda, która autentycznie wzrusza, zmusza do zastanowienia nad sensem zycia. Wg. mnie film powinien pobudzać do refleksji, inaczej jest nic nie warty. Chaplin potrafił zrobić to w prosty sposób: za pomocą śmiechu. Niby bezboleśnie a jednocześnie w samo sedno. W dzisiejszym świecie raczej nie byłoby miejsca dla Chaplina - perfekcjonisty i "Świateł wielkiego miasta". W moim osobistym rankingu 1. miejsce (ale poszukiwania nadal trwają)