Dość typowy jak na swoje lata melodramat o nimfomance i alkoholiku którzy zakochują się w sobie nawzajem. Temat kontrowersyjny, ale przedstawiony bardzo łagodnie i unikający dosłowności. Dzięki czemu niestety powstał film płytki i nierówny.
Słowne przekomarzanki bohaterów, to dialogi rodem z podręczników dla podrywaczy, są czasami wręcz komiczne. Cała awantura której tematem jest płaszcz również wydała mi się nieco bez sensu. Zakończenie także na minus, zdje się że reżyser poszedł na łatwiznę.
Z drugiej strony motyw przyjaźni Glorii i Steve'a niezwykle interesujący. Jej stosunki z matką również nieźle nakreślone. Jest w tym filmie dużo pozytywów, choćby namiastki kina psychologicznego, niewiele, ale zawsze. Cieszę się że reżyser starał się nie ograniczać do głównych postaci i czasem ukazywał międzyczasie co dzieje się u ich przyjaciół.
Dziwna sprawa, bo zorientowałem się że to mój pierwszy film z Elizabeth Taylor jaki w życiu widziałem. Cóż mogę o niej powiedzieć? Dość dziwną ma manierę i bardzo sceniczne aktorstwo. Na dzień dzisiejszy nie jestem w stanie powiedzieć czy jej rola mi się w ogóle podobała, choć daleki jestem też od narzekania.
Podsumowując- "Butterfield 8" to bardzo nierówny film, z jednej strony sięgający po poważne tematy, z drugiej tylko pobieżnie je omawiający i do tego ckliwy. Myślę że można zobaczyć, ale ja w każdym razie spodziewałem się dużo więcej...