Czasy się zmieniły. Szeryf Buford Pusser i jego nieortodoksyjne metody postępowania już nie cieszą się takim uznaniem społeczności jak kiedyś. Wszak bohater wypędził ze swego okręgu hazard i prostytucję, lecz obywatele zdają się zapominać o jego zasługach. Nawet dorwanie Johna Wittera będzie musiało się odbyć zgodnie z prawem. Nie ma już miejsca dla twardo kroczących bohaterów.

Podczas gdy poprzedni obraz aspirował do bycia filmem akcji, ostatni rozdział historii mógł być całkiem niezłym dramatem. Pusser musi w końcu pogodzić się z faktem, że nie dorwie we własne ręce Wittera, że jego dzieci dorastają, a rachunki za dom rosną. Ponadto dochodzimy do momentu, w którym pojawia się filmowy producent oferujący nakręcenie filmu na podstawie jego historii. Niezłe zakończenie trylogii, zataczające pętle do części pierwszej.

Czołówka filmu nieodparcie kojarzy mi się z "He-Manem"... W przeciwieństwie do drugiej części, tym razem możemy zaobserwować jakiś rozwój postaci i historii jednak kompletnie nijakie wykonanie niweczy starania twórców. Film jest po prostu nudny, słabo zagrany, wyprany z emocji i tandetny. Szkoda.