Jak myślisz, co miało ukazać takie zakończenie z tym wymienianiem nazwisk z radia? Przejawiało się to wcześniej w filmie ze dwa razy. Niedziałające radio zaczeło działać.. Dość dziwne zakończenie.

Ciężko powiedzieć , największą uwagę zwróciłem na to jak mama głównego bohatera trzymała jego koszulkę w ostatniej scenie a nazwiska były tylko tłem i kompletnie nie myślałem czemu są tam wymieniane.

A może te epizody radiowe miały ukazać jakby bezduszność komunistycznego systemu? Nie leci tu żadna muzyka czy newsy, nic sensownego, tylko treści niczym recytowanie książki telefonicznej. Tak mi przyszło do głowy.

Przełomową sceną w tym filmie jest przesłuchanie ojca. Widać było jego mocną schizę od tego czasu i jak wpłynęło to ogólnie na stan psychiczny rodziny. Efektem tego była scena "szukanie złodzieja" ocierająca się już o paranoję. Od tego momentu syn zaczął być agresywny, jakby zatopiony we własnym cierpieniu. Rozpadł się dla niego znany mu świat, stracił grunt pod nogami. Primo, ta sytuacja z gangami, gdzie się pozabijali nawzajem, a dwa sytuacja rodzinna, gdzie ojciec stracił pracę i sytuacja stała się napięta. To wywołało psychiczną traumę. Jedyne co mu pozostało to dziewczyna, jednak i ona nie okazuje się żadnym oparciem. Skupiony na sobie i swoim cierpieniu, główny bohater szuka rozpaczliwe bezpieczeństwa w przytłaczającej rzeczywistości, jednak sama postawa, którą prezentuje, przedstawia niejako fundamentalny lęk. Gdy wszystkie iluzje się rozpadają to jest to co pozostaje. Agresja jest tylko reakcją na ten lęk.

Widać to też w postawie ojca, który miał jak sam mówi "stabilną pracę", a teraz jego życie się rozpadło, obawia się czy praca, którą mu oferują zapewni mu cokolwiek, wszystko wydaje się niepewne. Wcześniej widzimy, gdy jego żona przedstawia mu prawdę o jego stosunkach w pracy, wpada w gniew, nie akceptuje tego, że przyjeciele go oszukali, okazuje się, że żył w zakłamaniu, bo tylko ślepe podporządkowanie się systemowi, daje tą iluzją bezpieczeństwa.

Zabójstwo dziewczyny jest jak krzyk rozpaczy, bo wszystko zawiodło. Pare scen wcześniej widzimy krótki dialog z siostrą przy łóżku, która oferuje mu religijne prawdy, ale chłopiec wydaje się nawet nie słuchać. Puentą filmu jak dla mnie jest scena w chórze, gdzie remedium na zło i cierpienie stanowi Bóg. Czyli prawdziwe oparcie i bezpieczeństwo mozna znaleźć tylko wewnątrz. Cała reszta jest iluzją.

Na Tajwanie nie było komunizmu.

Ok, dzięki za sprostowanie, rzeczywiście umknęło mi to, na początku filmu jest o tym mowa, że nacjonalistyczny rząd przegrał w wojnie domowej w Chinach z komunistami i potem uciekli na Tajwan.

Nie ma to jak zachwycać się na pokaz filmem, którego zakończenia się nie zrozumiało. W radiu wymieniane są nazwiska uczniów przyjętych do szkoły, było to wyraźnie powiedziane.

Przecież wiadomo , że tam były nazwiska uczniów , cała dyskusja była o tym po co one tam były.

Tak na marginesie, to wydaje mi się, że później przeszło to w czytanie nazwisk z końcowych napisów.