To pierwsze określenie jakie przywodzi na myśl obejrzenie tego filmu. Choć jest to zdecydowanie komedia, to zdecydowanie nie iskrzy zaciętym humorem opartym na walce płci, zwrotach akcji itp. Jest zarówno błyskotliwa (tekstowo) jak i ciepła właśnie. Ma pewien czar romantyczno-nostalgiczny, który dzięki dzięki komediowej otoczce nie jest tak natrętny. Fabuła zasadza się na dwóch, jakby zupełnie odrębnych wątkach, z których jeden jest bardziej nie realny od drugiego. Zgadzam się z wyrażoną tu opinią, że historia jest zarazem prawdopodobna i prawdziwa jak i daleko fantastyczna. Wątek dziewczyny daleko bardziej pasuje do melodramatu, dramatu niż komedii.

Niewątpliwa moralistyka tej historii nie jest podana wprost, na tacy, wypowiadana w maksymach włożonych sztucznie w usta bohaterów (co byłoby nie do zniesienia), ale wynika z akcji i ich zachowania co czyni historię strawną i bardziej wiarygodną.

Zaskakują w filmie pewne sceny czy sytuacje - czołówka z dedykacją dla pacjentów - istoty istnienia medycyny. Scena kiedy Noah stoi przy zwłokach młodej dziewczyny i kilka innych.

Film nie daje się wpisać w ramy żadnego z ukonstytuowanych gatunków. Dlatego wart jest zobaczenia. Pod względem aktorskim oboje głównych bohaterów "daje radę". A już na pewno warto zwrócić uwagę na niemal wszystkie postaci drugiego planu.