Pierwsza fotografia czwórki dzieci pod ułożonych z kwiatów napisem "1914" wskazuje czas, który dokumentują pocztówki i fotografie – początek pierwszej wojny światowej, a niemieckie napisy i mundury – bohaterów i nadawców pocztówek. Niemieccy żołnierze pozują z ukochanymi kobietami na tle kiczowatego tła w atelier fotograficznym. Kolejne kolorowe ilustracje przedstawiają ich na froncie, w trakcie działań wojennych. Żołnierze oddają hołd cesarzowi Wilhelmowi II. Rumiani, młodzi, zdrowi, w nienagannych mundurach wydają się nieśmiertelni. Niemniej na ilustracjach z kolejnych lat wojny pojawiają się motywy rannych mężczyzn i koni, ale towarzyszy im nadal ten sam uroczysty marsz. Aniołowie odprowadzają żołnierzy poległych na wojnie do nieba. Marsz kończy się wraz z sekwencją kolorowych ilustracji. W kontraście do wyidealizowanego, propagandowego obrazu wojny, dokumentalne czarno-białe fotografie pokazują jej zabójcze skutki: rannych, zrujnowane miasta, stosy ciał, pola siane trupami, las krzyży. Finałowe ujęcie przybliża twarz anonimowego żołnierza z fotografii – bez retuszu, bez koloru. Jedyny film animowany w dorobku Stanisława Różewicza, twórcy filmów fabularnych m.in. o problematyce wojennej: "Wolne miasto" (1958), "Echo" (1964), "Westerplatte" (1967), "Opadły liście z drzew" (1975). "Postakarten" zostały zrealizowane w technice kombinowanej, łączącej ilustracje z fotografią, w konwencji tzw. fotofilmu. Wymowa filmu jest antypropagandowa i pacyfistyczna.