Nazwiska Alfreda Hitchcocka i Grace Kelly z reguły gwarantują dobre kino. Sprawdziło się to przy okazji "Rear window" i "Dial M for Murder". Niestety, podobno od każdej reguły znajdą się wyjątki i "To catch a thief" jest właśnie takim wyjątkiem.
Obraz przedstawia losy byłego złodzieja biżuterii, który wpada w kłopoty ponieważ ktoś zaczyna okradać bogaczy z ich klejnotów stosując jego techniki, co rzuca podejrzenia na niego. Musi udowodnić swoją niewinność... planując kradzież i w jej trakcie demaskując podszywacza.
Nie zrozumcie mnie źle, "To catch a thief" to nawet niezłe kino, ale trudno jest je przyporządkować. Ani to sensacja, ani kryminał, romans też nie. I na pewno nie to, co spodziewałem się zobaczyć po osobie reżysera. Brakuje tu tego unikalnego czynnika, który powoduje, że inne filmy Hitchcocka są tak wyjątkowe. Ten obraz jest po prostu średni, zwyczajny i nawet osoba czarującej Grace Kelly nie jest w stanie wyrwać go z tej "średniawki".
Może i spodziewałem się zbyt wiele nastawiając się na podstawie dwóch filmów, których tytuły podałem na wstępie i moja ocena nie jest obiektywna. Ale mam przecież pisać o swoich odczuciach, a one były takie, a nie inne: film jest średni i raczej nie warty wydania pieniędzy na DVD.